วันเสาร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2554







Monocle : Best Magazine In the World (so far)
Like most people,  I don’t have a chance to travel the world as much as I wanted too. 
Juggling to balance work, family and personal life, sometime we lost touch to the world without even knowing it. 
That, my friend, can sometimes be dangerous in this creative economy world. That is, of course, if you considered  falling behind lethal. 
To keep up with the world in this hectic life of Bangkokian, I read Monocle. 
Monocle to me is not just a magazine, it’s more like a journal of creative minds. It walked me to the current affairs of the planet in a way other magazines can’t. Well, to be more precise, Monocle gives you  news, trends and updates in a stylish way. 
This success comes from a vision of Tyler Brûlé, founder and editor in chief of Monocle magazine. He also a founder of Wallpaper Magazine which is one of my favorite magazine as well. (however, even I subscribed to both magazines, I do like Monocle much better than Wallpaper)
Even with a lot of nice picture in this magazine, I still think that the amount of text in it can easily equal to a thick novel. 
Every time I read this magazine I realized two things. First, I  amaze to see many extraordinary creativities/initiatives from around the globe from it’s a Japanese way of designing a modern temple to how Copenhagen kick up culinary standard another notch. Second, unlike other magazines, Monocle only have one edition : the global edition thus it reminds me of how much Thailand still left behind and what a tragic on the way we cultivated on our recourses and culture. I can feel that other Thai people who read this magazine probably have a similar feeling to me. Frankly, it reminds me that in the global scale we nearly existed. It’s time for Thai people to start changing their country not just for the sake of themselves but for the sake of generations to come. 
The content of the magazine also encourage me to imagine more. In some way I have the same feelings as when I read cartoon during my childhood. It’s not only entertaining but also igniting the creative process. 
If you only have time to read one magazine a month, read this. You won’t regret it. (on another issue, Monocle only published 10 magazines a year) 
This is not a book thus I’m not gonna rate it but on a category of magazine, it’s definitely a ten. 
Cheers
Tab

Book Review # 10 & 11 เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ Live & Learn







เหตุผลของการมีชีวิตอยุ่ Live & Learn
สวัสดีปีใหม่ครับทุกท่าน ในช่วงเวลาการเปลี่ยนผ่านจากปี  2011 เป็น 2012 นั้นผมได้ใช้เวลาหมดไปกับการอ่านหนังสือสองเล่ม ที่เมื่อเอาชื่อมาต่อกันแล้วกลับดูเข้ากันอย่างประหลาด 
เล่มแรกคือ “เหตุผลของการมีชีวิตอยู่” ของ วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ 
อีกเล่มคือ “Live & Learn” หนึ่งในหนังสือซีรีย์ยอดนิยมของ วรากรณ์ สามโกเศศ
จะขอรีวิวไปพร้อมกันเลยละกันนะครับ 
หนังสือสองเล่มนี้่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความเป็นไปของโลก ทั้งเรื่องที่เป็นข่าวอยู่ ณ ปัจจุบัน กับเรื่องบ้างเรื่องที่เป็นข่าวในวงแคบๆ ซึ่งคนทั่วไปอย่างเราๆ คงไม่เคยได้ยิน มีการสอดแทรกการค้นพบอันน่าตื่นตาตื่นใจ รวมถึงเล่าเรื่องย้อนหลังถึงที่มาที่ไปของเหตุการณ์สำคัญใจประวัติศาสตร์  แม้บ้างเรื่องอาจจะไม่ได้ดูเป็นเรื่องใหญ่หรือใกล้ตัวเรามากนัก แต่หนังสือสองเล่มนี้ก็เอามา “ย่อย” ให้สั้นๆ เพื่อให้พวกเรารับรู้ในสิ่งที่เกิดขึ้นกับโลกเราทั้งในอดีกตและปัจจุบัน สิ่งนึงที่ผมชอบมากคือหนังสือเล่มนี้พยายามจะสอนให้มนุษย์ต้องเรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วเพื่อนำมาพัฒนาโลกนี้ให้ดีขึ้น น่าเสียดายที่ส่วนใหญ่เราจะไม่ค่อยได้ทำเช่นนั้น
หนังสือของวันชัยนั้นอาจจะใส่คำวิพากวิจารณ์ ส่วนตัวมากกว่าหนังสือของวรากรณ์ซักหน่อย โดยเฉพาะความเรื่องที่เกี่ยวข้องกับนักการเมือง ซึ่งถ้าอ่านอย่างเป็นกลางก็ต้องบอกวว่าส่วนมากก็จะค่อนข้างจริง เพราะฉะนั้นถ้าเราเปิดใจสักนิดไม่เชียร์ข้างใดข้างหนึ่งมากจนเกินไป เราก็จะเห็นว่าบางทีประชาชนคนไทยนี่เแหละที่ตกเป็นเหยื่อของเกมส์แย่งชิงอำนาจของผู้นำสองกลุ่ม โดยยัดเยียดความิดแบ่งสีใส่ประชาชนและจับพวกเขาเหล่านั้นเป็นตัวประกันทางความคิด โดยลากเอาสถาบันหลักๆของประเทศมาเกี่ยวข้องจนเลอะเทะไปหมด 
ผมเชื่อว่าทุกวันนี้แม้แต่คนเริ่ม “สงครามทางความคิด” ก็ยังหาทาง”ลง”หรือ”จบ” ให้ตัวเองไม่เจอเหมือนกัน
ในหนังสือเรื่อง “เหตุผลของการณ์มีชีวิตอยู่” มีการกล่าวถึงเรื่อง บทเรียนสงครามกลางเมืองจากศรีลังกา เมื่อประชาชน ต้องเลือกข้าง บอกตรงๆ ว่าอ่านแล้วขนลุกเลย เพราะจุดเริ่มต้นมันช่างมีความคล้ายคลังกับเหตุการณ์ปัจจุบันของไทยมาก หรือ เรื่องบาดแผลสงครามกลางเมืองในสหรัฐอเมริกา ก็มีจุดเริ่มต้นไม่ต่างกับสิ่งที่เราเผชิญอยู่ที่ประเทศไทย ณ​ปัจจุบัน 
หนังสือสองเล่มนี้ไม่ได้มีแต่เนื้อหาการเมืองนะครับ เรื่องเบาๆอย่างกำเนิดของดินสอ หรือ เรื่องปลาแซลมอน ก็มีเคล็ดความ้มาช่วยเพิ่มรอยหยักในสมองให้เราเช่นกัน
แต่
สิ่งที่หนังสือสองเล่มนี้พยายามจะบอกกับเราก็คือ
“ประวัติศาสตร์สอนให้เรารู้ว่า เราไม่เคยเรียนรู้อะไรจากประวัติศาสตร์เลย”
8/10 
Cheers 

วันพฤหัสบดีที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2554

Book Review # 9: Disrupt - A manual to your mind





Disrupt
“Intuition is nothing but the outcome of earlier intellectual experience” - Albert Einstein
Well well well, it’s good to be back.I haven’t been doing the book review for over a month. 
As we all know, Thailand faced one of the worst flood in our nation’s history. While the real cause of the flood is debatable, it’s about time we get our lives back together and move on. 
During the peak period I absorbed the flooding news like sponge. Therefore, i was too stress to read, too stress to do something creative. Basically, I was kind of dried out. I managed to read only one book during that period (No, it’s not the book i’m going to review today). It’s a Japanese thriller which was actually quite good. 
Anyway, back to our book. I bought this book after I attended the TCDC annual symposium which one of the key speakers that day was Luke Williams. The overall event itself was astonishing but Mr William speech has given me some insights that I would like to study more. Thus, I ordered 5 copies of “Disrupt” from Asia Books online. Of course, i only kept one copy for myself, the rest I distributed to my marketing team. 
Mr William’s job is quite interesting, he works for FROG design and teaches at NYU. He specialized in finding solutions through innovative design. By the meaning of design, I wasn’t talking about the traditional meaning of design we are familiar too. This concept of design is actually covers all perspective from the physical product to mental structure. 
This book is not a self help book or a book about brainstorming. It’s more like a book about   engineering concept. Only that it’s talking about engineering your mindset. It’s like a manual per say. 
I’m not going to go through the detail of this book becuase it’s a very short book and everyone can finish it in a day. Moreover, in order to accomplish the goal of this book, it’s essential to go though every single pages very carefully and thoroughly. 
I have read it three time myself before I start applying the concept of the book into one of the project I’m working on. Now my office wall is covered with posts-it. 
This book is the example of sometime something so simple can slipped our mind. Quite literally, this book will help you get a grip on your own mind. Amazing
9/10 for this one 
Cheers 

วันพฤหัสบดีที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2554

My personal tribute to Steve Jobs






My personal tribute to Steve Jobs
Steve Jobs was born in to this world as any child would, but he leave this world like on one else. 
It’s not just about how great Apple is. It’s not just about how much I enjoy using my MacBook Air that comes with the brilliant OS Lion. It’s not just about how amaze I am when I handed my dad an Ipad and he can instantly understand the logic behind it. 
Apple inventions are much more than just functional, it’s magical 
Steve Jobs didn’t just invent products. He invented the ways to make us a better person, one step closer to the person who we wanted to be. Somehow, I think that’s one of the greatest thing a person can give to mankind. 
He literally created thinkers, visionaries and game changers all around the globe. In other words, his inventions truly changes the world. He truly pushes the human race forward. 
I’m sure most of you are familiar with Apple’s famous Ad “Think Different”. Given the circumstance,  I believe it will be very suitable to put Steve right after Pablo Picasso becuase Steve was and will be remembered as one greatest man ever walked the planet. 
I have been watching his famous speech, which he gave during commencement day at Stanford in ’05, for more than 20 times. I was very inspired by it. Frankly, it was the moment I decided that I want to something that will have an impact to this world. I want to grow my company in a way that it will not only focus on making money but also focus on making the world a better place to live in. 
I admit I still have my PC and still use it a lot especially when sending files that need to compatible with other computers but when I want to do something really meaningful, I pick up my Mac.......
RIP Steve Jobs, I will always stay hungry and stay foolish 

วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554

What's brewing at TCDC?




What’s brewing at TCDC?
I think I will try to write this note in English. Although my writing skill is certainly not something I’m proud of but somehow I feel it might be more comprehensible for this  context to explain it in English. 
Something big is going on at TCDC for the last two weeks. 
Do you remember Apple’s very famous Ad called “ Think Different” which features world’s greatest revolutionary of our time? I think what TCDC is trying to accomplish is to give us the resources to increase the possibly of being one of those people someday. 
During the past two weeks, TCDC has hosted an event called “ creativities unfold 2011” (noted that this event has been hosted for 5 years but I just have opportunity to join this year)  which contains of 30+ open house workshops of some of the most influential studios and companies in the field of creativity business in Thailand. I attend couple of it and it was great. I have chance to understand the intuitive of people in other industries and  making some new friends along the way as well.
The last 2 days were an international symposium which hosted some of the greatest speakers who see the importance of design and creativity from various countries. I feel that the caliber of most of the speakers that TCDC invited are exceptional. The opportunity to listen to their speeches is very sparse. 
Frankly, I wasn’t expect much at first but when I entered the hall at TCDC on the first day of the symposium. What I see was a surprised. Given the fact that TCDC is a government based organization, it was quite astonishing to see that the execution of the atmosphere arrangement in this event was flawless. Clearly, it was done by a true professional who understand what’s at stake. From the stage to the sound system to the presentation arrangement, it almost feels like I was in the Apple’s launching event of the new Iphone. 
The hall is crowded with visionaries, thinkers, creatives and game changers. I suddenly feel the vibe in the air, something I haven’t feel for years. It was the energy of people who refuse the status quo, refuse to accept things as given and more importantly embrace the fact that everything is possible and can be done. 
I feel privileged to be able to listen to speakers like Mr Dennis Hong who is a founder of robotics and mechanism laboratory at Virginia Tech, where his dream of building the car that blind people can drive by themselves came true. His other inventions are also extraordinary , such as the Darwin robot which i believe it’s the face of the future Artifactual Intelligence which will become an integral part of Human species not long from now. 
I have learned the passion of Mr Cameron Sinclair who is the co founder of Architecture for Humanity. The organization that starts from small dream to help people in need for proper houses, shelters, schools, community centers etc which has now effect more than 2 million people around the globe. What he did is literally changes the world.  I feel inspired by his story and his creativity that make me want to do something to make this world a better place to live in as well. 
These are just two example of the extraordinary people who use his idea and creativity to change the world. The other speakers are very inspirational as well. Where else in the world would I have the opportunity to listen to visions of the founder of Wallpaper and Monocle magazine right after his plane is landed in Bangkok? 
I think what TCDC has done a great job of assemble this event along with inviting these great speakers. But more importantly, I believe that this event inspires us all in one way or another. It’s actually creating a new visionary, thinkers, creatives and game changes just like the baton that passes along from the previous generations. 
 If you miss it this year, make sure you do not repeat the same mistake next year.  
Cheers!
Rawit in Thailand
mrrawit.blogspot.com
www.rawit.in.th

วันเสาร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2554

Book Review # 8: BrandSimple






BrandSimple
ขณะที่เริ่มเขียนรีวิวนี้พึ่งได้ทำ workshop ของคุณ Uday Datavate   ซึ่งเป็น CEO ของ sonic rim  จบ คุณ Uday เป็นกูรูด้านการทำการวิจัยการตลาดที่ได้รับการยอมรับในระดับสากลซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้หาฟังกันได้ง่ายๆ ต้องขอบคุณ TCDC ที่จัดกิจกรรมดีๆแบบนี้มาให้เราได้มีโอกาสไปการเติมวัตถุดิบทางความคิดมาต่อยอดธุรกิจกัน 
หลักแนวคิดการทำแบรนด์ที่คงความ”ง่าย”ไว้แบบที่คุณ Uday ว่าไว้ เป็นแนวคิดหลักของหนังสือเรื่อง BrandSimple ที่ผมจะพูดถึงเช่นกัน
ถ้าหากปีนี้คุณคิดจะอ่านหนังสือเรื่อง brand แค่เล่มเดียว ให้ไปซื้อเล่มนี้มาอา่นเลยครับ ผมชอบมากถึงขนาดว่าผมจะซื้อแจกทีมงานที่เกี่ยวข้องของผมทุกคน
หนังสือเล่มนี้เขียนโดย Allan Adamson ซึ่งเป็นกรรมการผุ้จัดการของ Landor Associates บริษัทโฆษณาชื่อดังของโลก ซึ่งเป็นคนที่มีประสบการ์ในวงการโฆษณาอย่างมากมายและร่วมงานกับบริษัทชั้นนำมาหลายแห่ง เป็นคนที่เขียนหนังสือเก่งและสนุกครับ อ่านแล้วเพลินไม่น่าเบื่อเลย 
หนังสือเล่มนี้เขียนบนความพยายามของการหา Big Idea ของ brand ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในการสร้างแบรนด์ ที่ต้องเข้าใจง่ายแต่แสดงความเป็นตัวตนของ brand อย่างลึกซึ่ง
Big Idea ที่จะใช่ได้ผลต้องแตกต่าง (differentiate) และต้องมีความหมายกับผู้บริโภค (relevance) หนังสือเล่มนี้ใช้คำไว้ดีมากครับว่า 
“Different the way people care about”
ในหนังสือเล่มนี้ยกตัวอย่างเครื่องมืออันนึงที่มีประโยช์มากคือ BAV (brand asset valuator) ซึ่ิงคิดค้นโดย Young & Rubicam ซึ่งทำให้เราสามารถเข้าใจได้ว่า brand ของเรานั้นเป็นอย่างไรบ้างเมื่อเทียบกับกลุ่ม brand ทั้งในอุตสาหกรรมเดียวกับเรา และ นอกอุตสาหกรรมของเรา 
BAV เป็นโมเดลที่ง่ายมากๆ ซึ่งมีอยู่ 4 ข้อด้วยกัน 
  • Differentiation - what makes your brand unique 
  • Relevance- how appropriate this difference is to the audience you want to reach 
  • Esteem - how well regarded your brand is in the marketplace
  • Knowledge - how well consumer knows and understand your brand 
ถ้าหากว่าคนในองค์กรของคุณยังไม่สามาถเข้าใจ brand แล้วอธิบายออกมาเป็นประโยคง่ายๆประโยคเดียว ที่เป็นทิศทางสอดคล้องกันทั้งองค์กร ก็อย่าหวังว่าผู้บริโภคจะเข้าใจนะครับ 
นอกจาก Big Idea  จะแตกต่างอย่างมีนัยยะสำคัญต่อผู้บริโภคแล้ว ขั้นตอนในการลงมือทำก็สำคัญไม่แพ้กัน กล่าวคือระบบทุกอย่างของธุรกิจของธุรกิจคุณต้องเตรียมการไว้รองรับในสิ่งที่คุณต้องการให้ brand ของคุณเป็น เช่น ถ้าหากคุณทำธุรกิจเบเกอรี่แล้ว Big Idea คือ fresh from oven แต่ระบบ operation ของคุณมันไม่รองรับกับไอเดียนี้ แบบนี้ก็ไปไม่รอดครับ 
Big Idea นั้นต้องง่ายและเข้าใจง่าย แต่การหา Big Idea นั้นยากมากครับ โดยเฉพาะในโลกทุกวันนี้ที่ทุกอย่างมีการทำแบรนด์ไปหมด หนังสือเล่มนี้จะกล่าวถึงกระบวนการในการหา Big Idea รวมถึงตัวอย่างมากมายของ brand ระดับโลก ที่น่าสนใจและน่าจะนำมาปรับใช้กับธุรกิจของคุณได้
Simple & Relevance คือ Big Idea ของหนังสือเล่มนี้ครับ
อย่างที่กล่าวไว้ตอนต้นนะครับว่าผมชอบมาก ให้ 9/10  เลยครับ
Rawit in Thailand 
rawithan.blogspot.com
www.rawit.in.th

วันอาทิตย์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2554

เตรียมความพร้อมเป็นเจ้าของกิจการภาค 2


เตรียมความพร้อมเป็นเจ้าของกิจการภาค 2 
วันนี้ผมไปวิ่งมินิมาราธอนกับ TMB มาครับ นอกจากจะเหนื่อยมากแล้วผมยังได้ขอคิดที่ดีมากกลับบ้านมาด้วย
ท่านที่เคยไปวิ่งตามสวนสาธารณะคงนึกออกนะครับว่างทางวิ่งมันไม่ได้กว้างมากประมาณถนนเลนนึงได้ เรื่องที่น่าสนใจคือ ในช่วงระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตรแรกนั้น มีนักวิ่งมากมายพยายามลงไปวิ่งบนขอบทางเพื่อหาช่องในการแซงให้ได้ เพราะทางหลักคนเยอะมากเบียดเสียดยัดเยียดแซงกันลำบาก แต่พอใกล้เส้นชัยประมาณกิโลเมตรที่ 9 นั้น คนส่วนใหญ่เดินกันไปแล้ว ส่วนคนที่ยังวิ่งอยู่ประมาณการณ์ด้วยสายตาคิดว่าเหลือคนไม่มากที่เข้าเส้นชัยแบบวิ่งตลอด (ไม่มีแอบเดินผสมด้วย) 
เรื่องนี้ทำให้ผมคิดได้ว่ามันคล้ายกับการทำธุรกิจส่วนตัวเหมือนกัน เพราะว่าส่วนใหญ่ตอนเริ่มนั้นอะไรก็ดีไปหมด แรงเยอะ ไฟเยอะ แต่ทำๆไป ล้มหายตายจาก หรือ หมดแรงหมดกำลังใจไปดื้อๆ
นักวิ่งที่สิ่งจนจบนั้นผมเชื่อว่าต้องประกันสองอย่างครับ คือ ร่างกายที่พร้อม และ ใจที่ไม่ยอมแพ้ เช่นเดียวกับการทำธุรกิจ ทรัพยากรต้องพร้อมและ ที่สำคัญจะต้องไม่ยอมแพ้ด้วย โดยส่วนตัวเชื่อว่าเรื่องใจสำคัญที่สุด เพราะผมเคยลองหลายครั้งแล้วว่าถ้าเราตั้งใจจริง เช่นบอกว่าวันนี้เราจะวิ่ง 20 กิโลจะไม่หยุดจนกว่าจะครบไม่ว่าจเกิดอะไรขึ้นก็ตาม  ในตอนวิ่งแม้เราจะรู้สึกว่าขาเราไปไม่ไหวแล้วแต่ถ้าใจยังสู้อยู่ส่วนใหญ่ทำได้ทั้งนั้นละครับ เรื่องนี้ก็จริงกับการทำกิจการส่วนตัวด้วยเช่นกัน
มาเข้าเรื่องซักที ต่อภาคสองของการเตรียมความพร้อมการเป็นเจ้าของกิจการ ซึ่งถึงตอนนี้เหมาะกับคนที่ทำกิจการมาซักพักแล้ว กำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของการขยายงาน สิ่งที่คำนึงถึงเพิ่มเติมจาก ภาค 1 ที่ผมเขียนไปแล้วนั้นได้แก่
Promise less, Deliver more : คือการทำให้เกินความคาดหวังของลูกค้าตลอดเวลา หรืออย่างน้อยที่สุดต้องทำให้ได้เท่ากับที่สัญญาไว้ ปัจจัยที่จะสามารถทำให้ได้สำเร็จคือการวางโครงสร้างและกลยุทธ์ไว้รอรับแผนการบริการลูกค้าของคุณครับ 
ทำ feasibility study อยู่ตลอดเวลา : ถ้าคุณคิดว่าการทำ  feasibility study นั้นทำเฉพาะตอนเริ่มโครงการละก็ คุณคิดผิดถนัดเลยครับ เพราะเรื่อง feasibility study นั้นต้องมีการทำอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา มันเป็น indicator ตัวนนึงที่เหมือนกับแผนที่ให้บริษัทคุณล่ะครับ
อยากโตต้องมีธรรมาภิบาล : ในอดีตเป็นปกติที่ SME มักนิยมมีสมุดบัญชีสองเล่ม เล่มนึงเอาไว้ดูเอง เล่มนึงส่งสรรพากร ผมบอกได้เลยครับว่าวิธีนี้อาจจะโอเคในยุคพ่อ-แม่เรา แต่ไม่โอเคอีกต่อไปในยุคของเรา ถ้าคุณต้องการกิจการที่ประสบความสำเร็จมากๆ เรื่องความโปร่งใสเป็นสิ่งที่สำคัญนะครับ ทำให้ถูกต้อง โปร่งใส แล้วมันจะส่งผลดีในแง่มุมที่คุณนึกไม่ถึงเลยทีเดียว
หรือแม้แต่ในเรื่อง software คอมพิวเตอร์ผมยังอยากแนะนำให้ใช้ของจริง หรือไม่ก็ใช้พวกของที่แจกฟรีไปเลย เช่น google docs เป็นต้น 
เข้าใจกฏหมาย : คุณต้องเข้าใจหรือสามารถเข้าถึงคนที่เข้าใจกฏหมายที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจุคุณให้มากๆครับ เพื่อป้องกันปัญหามากมายที่เิกดจากความไม่รู้ในเชิงเทคนิคขอตัวคุณหรือทีมงานของคุณ โดยปรกติความผิดพลาดที่เกียวกับเรื่องกฏหมายมักเป็นเรื่องใหญ่ เพราะฉะนั้นกันไว้ดีกว่าแก้แน่นอนครับ
มีการติดตามและวิเคาระห์รายงานทางการเงิน  :  นักธุรกิจที่ดีต้องตอบได้โดยแทบไม่ต้องเปิดคอมพิวเตอร์ดูเลยนะครับว่าเขามี ลูกหนี้เท่าไร สินค้าคงคลังเท่าไร  %   กำไรเบื้องต้นเท่าไร ฯลฯ เรื่องพวกนี้ต้องคอยติดตามโดยละเอียดและข้อมูลต้องมีความทันสมัย คือไม่ใช่เอาข้อมูลของ 6 เดือนที่แล้วมามันก็อาจจะไม่ทันการณ์แล้วละครับ 
นอกจากนั้นคุณต้องเข้าใจตัวเลขแต่ละตัวด้วยนะครับว่ามันจะบอกอะไรเรา ข้อมูลพวกนี้เป็นเครื่องทำนายอนาคตของบริษัทที่ดีที่สุดครับ เช่นการเพิ่มขึ้นของลูกหนี้ อาจจะหมายถึงแนวโน้มการใช้เงินสดเยอะขึ้นของเรา ซึ่งจะดีกว่ามากถ้าเรารู้ก่อนและเตรียมตัวไว้แต่เนิ่นๆ
วันนี้เอาเท่านี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวไว้สัปดาห์หน้ามาต่อ
Cheers
Rawit in Thailand
rawithan.blogspot.com
www.rawit.in.th

วันศุกร์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554

Book Review # 7 Business Model Generation




Business Model Generation 
Steve Jobs เคยบอกไว้ว่าเวลาจะคิดเรื่องสำคัญๆ ให้มองผ่านมุมมองของเด็ก แต่วิเคาระห์ข้อมูลแบบผู้ใหญ่ ผมคิดว่านี่แหละครับ คือ concept หลักของหนัสือเล่มนี้
หนังสือเล่มนี้เขียนโดย Alexander Osterwalder และ Yves Pigneur ที่น่าสนใจคือหนังสือเล่มนี้มีคนช่วยออกความคิดเห็นในการเขียนด้วยจากกว่า 45 ประเทศทั่วโลก 
โดยปรกติผมจะไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเฉพาะทางแบบนี้เท่าไร แต่พี่ที่สนิทกันบอกว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือขายดีอันดับสองของร้านหนังสือชื่อดังของฮ่องกงก็เลยอดไม่ได้ต้องซื้อมาอ่านซักหน่อยแล้วก็พบว่ามันดีกว่าที่คิดนะ
หน้าปกของหนังสือเขียนไว้แบบนี้ครับ
“You’re holding a handbook for visionaries, game changers, and challengers striving to defy outmoded business models and design tomorrow’s enterprises.”
ที่ผมชอบหนังสือเล่มนี้เพราะว่าตั้งแต่เรียนจบปริญญาโท รู้ึกว่าตัวเองไม่ค่อยได้ทำงานโดยใช้ framework เท่าไร ผมก็คงเหมือนกับอีกหลายๆท่านที่ทำงานโดยอาศัยความรู้สึก หรือ “กึ๋น” เป็นหลักซึ่งแรกๆมันก็โอเคละ่ะครับ แต่เมื่อองค์กรเติบโตขึ้นวิธีการทำงานแบบเดิมๆของผมก็ชักไม่เข้าท่า เพราะมันเริ่มก่อให้เกิด”มุมมืด” หรือจุดที่เราไม่สามารถเข้าถึงองค์กรได้ รวมถึงการที่คนส่วนใหญ่ในองค์กรไม่เข้าใจถึงทิศทางขององค์กร และที่สำคัญที่สุด ในบางครั้งเราเสียเวลาไปกับเรื่องที่มันไม่สำคัญในขณะที่ให้เวลากับเรื่องที่สำคัญน้อยเกินไป ผมถึงดีใจมากที่ได้มีโอกาสกลับไปทำอะไรเหมือนตอนเรียนหนังสืออีกครั้งโดยการนำ framework ในการทำ business model มาใช้กับธุรกิจอย่างจริงจัง
หนังสือเล่มนี้ให้แนวคิดถึงการใช้ framework แบบใหม่ๆกับการร่างแผนธุรกิจ โดยรายละเอียดของหนังสือเต็มไปด้วยแง่มุมที่น่าสนใจที่จะสามารถทำให้เรา  tackle ปัญหาต่างๆของธุรกิจเราได้ รวมถึงเป็นการวางรากฐานทีดีของธุรกิจใหม่ด้วย
หนังสือเขียนได้น่าสนใจและไม่เวิ่นเว้อ โดยให้รายละเอียดกำลังพอดีๆ ไม่มากและไม่น้อยจนเกินไป 
เนื่องด้วยลักษณะของตัวหนังสือ รีวิววันนี้ขอไม่ลงรายละเอียดเลย เพราะว่ามันจะเป็นการ influence แนวคิดของท่านเกินไป ผมอยากให้ท่านที่จะอ่านได้สรุปแนวคิดของท่านเอง จะเป็นประโยชน์มากกว่าครับ
สำหรับท่านที่กำลังเขียน business plan กำลังอยากเปลี่ยนแนวทางการทำธุรกิจ หรือ จะเริ่มธุรกิจใหม่ๆ หนังสือเล่มนี้ควรมีติดออฟฟิสไว้เป็นอย่างยิ่ง

เล่มนี้ผมให้ 7.5/10 ครับ




Cheers


Rawit in Thailand


rawithan.blogspot.com


rawit.in.th

วันอังคารที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2554

Book Review # 6 : The Brand Gap


The Brand Gap 
ได้เห็น presentation ของ The Brand Gap ใน slideshare.net  ที่เขียนโดย Marty Neumeier ซึ่งเป็น presentation ที่มีคนเข้าไปดูเป็นลำดับต้นๆของ web เพราะมี content ที่สั้น ง่าย แต่ลึกซึ้ง เมื่อผมได้เจอหนังสือเรื่องเดียวกัน เพราะเชื่อว่าเนื้อหาที่อธิบายรายละเอียดของ presentation นั้นจะน่าสนใจไม่แพ้กัน
หนังสือแล่มนี้เป็นหนังสือที่แปลกเพราะมีการใช้รูปภาพและ illustration  เพื่อเน้นเพียงเนื้อหาสำคัญมากๆที่ต้องการจะสื่อเท่านั้น คือเอาแต่ “เนื้อ” เท่านั้น จึงเหมาะกับผู้ที่ต้องการทบทวนหลักของการสร้างแบรนด์มาก
สิ่งที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อคือการเชื่อมระหว่าง “logic” และ “magic”
quote ที่ทรงพลังที่สุดในหนังสื้อเล่มนี้ผมขอยกให้
“A Brand is not what YOU say it is, it’s what THEY say it is”
แบรนด์ที่แท้จริงแล้วคือความรู้สึกโดยรวมๆทุกแง่มุมที่ผู้บริโภค ลูกค้า หรือบุคคลทั่วไปมีต่อ สินค้า บริการ หรือ องค์กรของท่านนั้นเอง โดยความรู้สึกที่ว่านี้จะมาในรูปของความรู้สึกของ emotional มากกว่า logical  แม้ว่าเราจะพยายามจะใส่ logic ให้มันก็ตาม ซึ่งนักการตลาดทุกคนจะทราบดีว่าความยากมันอยู่ตรงนี้แหละครับ
เราอาจจะมองแบรนด์ในแง่มุมของ “ความเชื่อมั่น” ก็ได้ครับ แบรนด์ที่ได้รับความเชื่อมั่นมากที่สุดในศตวรรษที่ผ่านมาคงจะหนีไม่พ้นแบรนด์แห่งประเทศสหรัฐอเมริกา หลักฐานของความเชื่อถือที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือประเทศต่างๆทั่วโลกต่างเอาเงินของอเมริกาที่พิมพ์ออกมาโดยไม่ได้มีหลักประกันของการพิมพ์เงินไปเก็บไว้กันมากมาย (ในความเป็นจริงคงไม่ได้มีการพิมพ์ออกมาเป็นแบง์จริงๆแต่เป็นการบริหาร money supply ผ่าน treasury bill)  แม้วันนี้สหรัฐอเมริกาจะมีปัญหาทางเศราฐกิจครั้งใหญ่ แต่สกุลเงิน USD ก็ยังถูกถือโดยธนาคารกลางจากทั่วโลกมากที่สุด นี่ก็เป็นเพราะว่าอเมริกาสร้างความน่าเชื่อถือใน concept ของแบรนด์ผ่านเครื่องมือทาง เศราฐกิจ การทูต การทหาร และเสถียรภาพทางการเมือง (รวมถึงหนัง hollywood  ด้วย) ในช่วงศตวรรษที่ผ่านมานั้นเอง
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าบริษัทยักษ์ใหญ่ของโลกทุกวันนี้นั้นตัวแบรนด์เป็นสินทรัพย์ที่มูลค่ามากที่สุด มากกว่า hard asset ทุกอย่างรวมกัน คุณลองนึกถึงแบรนด์อย่าง Apple หรือ Coca Cola ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันนึงพวกเขาต้องขายของโดยไม่สามารถใช้แบรนด์ของตัวเองได้
การสร้างแบรนด์นั้นต้องอาศัยทั้งกลยุทธ์และความคิดสร้างสรรค์ควบคู่กันไป เมื่อไรก็ตามที่มีช่องว่างระหว่างสองสิ่งนี้นั้นก็คือ brand gap นั้นเอง ซึ่งเราจะต้องหาทางเชื่อมช่องว่างนี้ให้ได้ ถ้าหากจะเปรียบเทียบอีกอย่างก็คือการหาจุดสมดุลระหว่างสมองซีกซ้ายกับสมองซีกขวาให้ได้
หนังสือเล่มนี้ให้คำนิยามของแบรนด์ชั้นดีหรือ charismatic brand ไว้ได้ดีมากผมขอยกมาเลยนะครับ 
“A charismatic brand can be defined as any product, service or a company for which people believe 
การสร้าง charismatic brand นั้นต้องมีทั้งความกล้าและพลังแห่งความคิดสร้างสรรค์ พร้อมทั้งอย่าลืมหลักการสร้าง brand ทั้ง 5 ประการคือ
Differentiate : ก่อนจะทำอะไรก็แล้วแต่ เราต้องสามารถตอบคำถามของตัวเองให้ได้ก่อนว่า เราเป็นใคร, เราทำอะไร และที่สำคัญที่สุดคือ เพราะอะไรสิ่งที่เราทำถึงมีความหมาย ถ้าตอบคำถามไม่ได้หรือคำตอบยังไม่เป็นที่น่าพอใจ ควรต้องกลับไปคิดใหม่ครับ 
การ differentiate ต้องละเอียดอ่อนและกล้าครับ เช่น งาน design ที่ต้องลงทุนลงแรงอย่างจริงจัง เราได้เห็นของดีๆที่มาตกม้าตายตอนงาน design มานักต่อนักแล้ว เป็นต้น 
การจะทำงานที่สร้างความแตกต่างอย่างมีความหมายได้ต้องใ่ส่พลังแห่งความคิดบวกลงไปเยอะ ยกตัวอย่างเช่น trend ตอนนี้ที่ผมเห็นว่ากำลังมาแรงมากๆ คือแนวติดธุรกิจ”จิตใจดี”ครับ เพราะผู้บริโภคยุคใหม่มีแนวโน้มที่จะยอมที่จะจ่ายเงินเพิ่มขึ้นเพื่อโอกาสในการช่วยให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้น แม้จะเป็นเรื่องเพียงเล็กน้อยก็ตาม อย่างเช่น ปกติเราจะเคยได้ยินแต่ buy one, get one แต่รองเท้า Toms ทำโครงการ buy one, give one ซึ่งเมื่อคุณซื้อรองเท้า 1 คุ่ รองเท้าอีกคู่จะถูกส่งไปประเทศโลกที่สามเพื่อให้คนที่ไม่มีเงินซื้อรองเท้า เป็นไงครับ แนวคิดนี่สุดยอดมาก  หรือ อีกแนวคิดนึงคือแนวคิดของการ  design it your self ซึ่งเปิดโอกาสให้ผู้บริโภคได้มีโอกาสที่จะออกแบบสินค้าด้วยตนเอง (บางส่วน) ซึ่งมัน fit กับ trend ของความเป็นปัจเจกบุคคลที่นับวันจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ 
อย่างที่ Philip Kotler ได้เขียนไว้ใน marketing 3.0 โดยเน้นหลักๆไปที่เรื่องของการสร้างแบรนด์แบบ human centric ซึ่งเป็น mega trend ที่จะอยู่ไปอีกเป็น 10 ปีแน่นอน ผมแนะนำให้ไปซื้อหนังสือเรื่องเกี่ยวกับ human centric มาอ่านหลายๆเล่มเลยครับ  
 (P.S. ถ้าใครยังไม่ไได้อ่าน marketing  3.0 ผมแนะนำให้ซื้อมาอ่านด่วนครับ)
แต่ไม่ว่าคุณจะ differentiate  อย่างไรก็ตามต้องไม่ลืมสามคำนี้นะครับ
focus
focus
focus
Collaborate : การสร้างแบรนด์นั้นไม่ต่างอะไรกับการเล่นคอนเสริ์ตของวงดนตรี  orchestra  หรอกครับ เพราะว่าต้องมีการอาศัยความร่วมมือจากหลายส่วนมาก ระบบการบริหารจัดการทรัพยากรจึงมีความสำคัญยิ่ง การพิจารณาว่าส่วนไหนควรทำ in-house ส่วนไหนควร out-source ต้องทำให้เหมาะสมกับสถานการณ์ของเรา  ที่สำคัญคนที่เป็น conductor ต้องเข้าใจว่าจุดมุ่งหมายของงานคืออะไร แต่ละงานมีรายละเอียดอย่างไร ต้องเข้าใจถึง critical factor ของแต่ละงาน และไม่หลงไปกับเรื่องที่ไม่ใช่แก่นจริงๆของงานที่ทำอยู่  
Innovate : ลองนึกถึงโฆษณาที่คุณเห็นอยู่ทุกๆวันซิครับ ว่ามีโฆษณาตัวไหนที่คุณจำได้บ้าง และยิ่งกว่านั้นมีโฆษณาตัวไหนที่คุณประทับใจถึงขั้นอยากออกไปซื้อของในโฆษณามาใช้  ผมตอบแทนเลยว่าไม่ค่อยมีหรอกครับ  
เรื่องจริงเรื่องนึงที่น่าตกใจกลัวก็คือ ประสิทธิภาพของสื่อโฆษณาแบบดั้งเดิมนั้นลดลงอย่างมาก แต่ราคากลับเพิ่มขึ้นสวนทางกัน
เชื่อว่าทุกท่านคงเห็นด้วยว่าถ้าไม่มีความ innovative แล้ว สินค้าหรือบริการของคุณนั้นแถบไม่แตกต่างจากคนอื่นจริง คำว่า innovative อาจจะเกิดได้จากตัวสินค้าหรือแนวคิดในการบริหารจัดการใหม่ๆก็ได้ เช่น zipcar ที่เปลี่ยนแนวคิดเรื่องการเช่ารถ โดยอาศัย common sense ง่ายๆก็สามารถสร้าง model ธุรกิจดีๆได้แล้ว 
ในบางครั้งคุณต้อง generate demand ที่ไม่เคยมีมาก่อน ดังเช่นเช่น ประโยคอมตะของ Henry Ford ที่ผมขอยกมาอีกครั้งหนึ่งว่า “If we had asked the public what they wanted, they would have said faster horses.” 
ในบางครั้งเวลามีความคิดที่แปลกแหวกแนวและคุณพิจารณาอย่างดีแล้ว ก็ทำเถอะครับ ชีวิตเราไม่ได้ยืนยาวนานอะไรมากมายนัก อย่าให้ความคิดของคนอื่นมาทำลายความฝันของคุณได้นะครับ 
Validate : ต้องเข้าใจว่าผู้คนเปลี่ยนไปเยอะนะครับ และการสื่อสารทางเดียวนี่แทบไม่มีอีกแล้วเพราะจากการสื่อสารแบบ one to many จะกลายเป็นแบบ many-to-many ซึ่งการเข้าใจเรื่องนี้อย่างลึกซึ้งเท่านั้นจึงตอบโจทย์ผู้บริโภคได้ (แนะนำให้ไปอ่านเรื่อง crowd sourcing ของ Jeff Howe) เพราะฉะนั้นก่อนจะลงทุนทำอะไรซักอย่างขอให้มีการ research ซะหน่อยนะครับ อาจจะเป็น mass scale ก็ได้ถ้าคุณมีเงิน หรือจะทำเองก็ได้ครับ มีสองอย่างที่ต้องระวังคือ ต้องตั้งคำถามใหู้กและต้องวิเคาระห์ข้อมูลให้เป็น เพราะหลายครั้งคนเราตอบอย่างนึงแต่ตอนซื้อของจริงๆทำอีกแบบนึงก็มีเยอะนะครับ 
Cultivate : แนวคิดของการทำแบรนด์ในยุคนี้คือเราต้องการให้แบรนด์มีึความเป็นมนุษย์ที่สุดเท่ที่จะทำได้ครับ เพราะฉะนั้นบ้างครั้งเราต้องเสี่ยง กล้าได้กล้าเสีย บางครั้งอาจถูก อาจผิดบ้าง แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่สำคัญต้องมีความเอาใจใส่กับแบรนด์เสมอ และต้องจริงใจกับลูกค้า แบบมนุษย์ที่ดีคนนึงพึงกระทำ 
 ศาสตร์ของการทำแบรนด์เป็นเรื่องพูดง่ายทำยากเพราะหลักการบางอย่างมันเขียนออกมาเป็นตัวอักษรไม่ได้ แต่ขอเพียงคุณ เปิดตา เปิดหู และเปิดใจให้กว้าง ใช้ชีวิตโดยตั้งคำถามเยอะๆและไม่ยอมรับสิ่งที่เป็นอยู่เพียงเพราะว่าเป็นการทำตามๆกันมา แค่นี้เส้นทางก็ง่ายขึ้นเยอะแล้วครับ
 ก็คงมีคร่าวๆประมาณนี้นะครับ ถ้าอยากไปดู presentation นี้ก็ไปได้ที่  www.slideshare.net   
 สำหรับหนังสือเล่มนี้แม้เขียนกว้างๆแต่ก็ใช้วิธีที่น่าสนใจดี ผมให้ 7/10 ครับ

 เล่มต่อไปมาติดตามหนังสือที่กำลังเป็นที่กล่าวถึงอย่างมากชื่อ Change by design ของ​Tim Brown ผู้บริหารของ IDEO รับรองว่าสนุกแน่นอนครับ
ขอบคุณครับ
Rawit in Thailand
rawithan.blogspot.com
www.rawti.in.th